Een oogje dichtknijpen voor jezelf

Doe jij dat wel eens? Voor jezelf net zo aardig zijn als voor anderen?

Van anderen zie je dingen door de vingers. Die hoeven niet alles perfect te doen. “Ben je gek; dat kan je niet verwachten, geeft niks. “ Ik hoor het je zeggen. Tegen iemand anders.

Maar tegen jezelf?

Probeer het eens.

Laat iets aan het toeval over. Maak een foutje. Wees eens niet bijna-perfect. En knijp eens een oogje dicht voor jezelf.

Waar ik dan aan denk? Eet een dikke reep chocola in je eentje of schuif nog een stuk taart naar binnen. Zonder spijt. Kijk doelloos een hele avond tv. Zonder schuldgevoel. Lees of feest een nacht door.  Zonder stil te staan bij morgen.  Laat de boel de boel. Laat het lekker gebeuren. Laat jezelf eens voorgaan. Kom te laat omdat je nog iets voor jezelf wilt doen. Lach ongegeneerd om je eigen grap. Kijk naar die film die jij wilt zien. Hou de afstandsbediening vast, de hele avond. Koop die schoenen, dat boek, die tas.

Jij eerst. Schaamteloos.

Knijp eens een oogje dicht voor jezelf.
Zonder eronder te lijden. En wees eens aardig voor jezelf dit jaar. Dat is wat ik jou (en ook mezelf) wens in 2014. Wat een plezier zullen we dan hebben.

Groet Marieke

Zeezicht

Aan zee zijn. Daar oefen ik in ver kijken, dat eindeloze water over.

Ik voel de onwennigheid van mijn oogspieren.

Zo ver kijken als de zee kan ik nergens. Zo ver als de zee strekt kunnen mijn ogen helemaal niet zien.

De ruimte, de verte, de grootsheid maakt alle andere dingen die er zijn klein. Mijn perspectief veranderd.

En als ik dan over het duin klim, terug de wereld in, dan kijken mijn ogen anders. Om me heen, naar mijzelf en mijn leven.

Dat is wat zeezicht kan doen.

Hoe jij een ketting rijgt in december…

Heb jij dat wel eens gedaan, een ketting rijgen van hele kleine kraaltjes, die zo door je vingers glippen? Kleine glinsterende kraaltjes aan een dun draadje rijgen; zonder bril “want die heb ik nog he-le-maal niet nodig” en zonder haast -want dan lukt het al helemaal niet- .

Als een ketting van kleine kraaltjes, dat kan december ook zijn. Een verzameling kleine momenten van plezier, voldoening of geluk. Je kunt ze creeeren, oprapen en er een ketting van herinneringen van rijgen. Of je kunt ze laten lopen dan stuiteren ze weg, glinsterend en tikkend buiten je bereik. Net zo makkelijk.

Grijp zo’n moment als het daar is. Doe dat zonder “bril” – dus niet al te kritisch en perfectionistisch- en zonder haast – want dan lukt het niet. Doe verder niets, geniet. Voorzichtig, glinsterende momenten glippen zo door je vingers.

Raap ze op en rijg ze aan jouw ketting van herinneringen.

Groet Marieke

Wat worden jouw glinsterende momenten… ?

Bossen met harken

Het is herfst. Eindeloze hoeveelheden bladeren dansen door het land. Bossen met harken zouden we moeten hebben. Overal, in onze bossen, parken en straten. Zodat ze klaar staan. Voor iedereen. Om te gebruiken. Om ze op te harken, die bladeren en daarmee goed voor onszelf te zorgen.

Hoezo?

Door bezig te zijn met harken en je aandacht te geven aan die bladeren ben je in het hier en nu; en heeft je hoofd even een pauze van gedachten en denkwerk. Het geeft rust.

Maar je haalt meer uit harken.

Een schoon pad of een schone stoep. En als je harkt beweeg je. Bewegen, dat doen we bijna allemaal te weinig.Als je harkt ben je buiten; die frisse buitenlucht en het licht die doen goed.

Als je harkt bereik je resultaat; onder je vegende armen en handen raakt het opgeruimd; de grond lijkt zich strak en glad te trekken. Heel bevredigend. Als je harkt maak je iets met je handen en daarbij gebruik je je fantasie; je verzint waar je begint en hoe je die bladeren verzameld krijgt. Ruimte voor creatie, dat schiet er nogal eens bij in.

Dus hark en hark en hark; en je zorgt op alle fronten goed voor jezelf.

Hark jij ook deze herfst?

Vlieg of spin

Zeg eens eerlijk.

Ben jij de spin in het web van je leven?
Of ben jij meer het vliegje, dat gevangen zit in het web van een ander?
Een web dat langzaam jouw leven is geworden. Waar je braaf wacht op wat je overkomen zal.

En, is dat ook wat jij wilt met je leven?

Onderzoek het eens bij jezelf: die vlieg, die spin? Wie ben jij….

Mijmer eens over hoe jouw leven eruit zou kunnen zien. Wat zou jij willen?

Gun jezelf de support om uit dat web te stappen, want je hoeft niet altijd alles alleen te doen. Je komt er ook niet altijd vanzelf uit, uit zo’n web van gewoontes en patronen.

Ik hoor graag van je: vlieg of spin…..